logopedia.net.pl

Metody prowadzenia terapii zaburzeń artykulacji

Podział metod ze względu na udział pacjenta w postępowaniu logopedycznym:

  • metody pasywne , których istota polega na stosowaniu narzędzi logopedycznych, za pomocą których uzyskuje się właściwe ułożenie narządów mowy;
  • metody aktywne , polegające na aktywnym uczestnictwie pacjenta w terapii, jego własnej pracy w tworzeniu dźwięku.

Podział metod ze względu na sposób wywoływania lub korygowania dźwięku:

  • metody mechaniczne polegające na powstawaniu głoski w wyniku mechanicznego ułożenia narządów mowy przy pomocy ręki, szpatułki i innych instrumentów logopedycznych;
  • metody mechaniczno-fonetyczne polegające na uzyskiwaniu dźwięku docelowego poprzez przekształcanie dźwięku pomocniczego przy pewnej ingerencji mechanicznej;
  • metody czysto fonetyczne polegające jedynie na przekształceniach fonetycznych;
  • metody lingwistyczne opierające się na wyszukiwaniu takich słów z zasobu leksykalnego, w których deformowany dźwięk wymawiany jest prawidłowo. Metody te uwzględniają sąsiedztwo fonetyczne korygowanych głosek.