Emisja głosu to poprawne operowanie głosem w mowie lub śpiewie. Do tego celu wykorzystuje się znane z akustyki zjawisko rezonansu. Polega to na tym, aby strumień drgającego powietrza umiejętnie skierować na rezonatory (jamę gardłową, nosową i ustną). Wtedy otrzymujemy największą amplitudę drgań, a w konsekwencji głos odpowiednio silny, czysty i dźwięczny.
Od poprawności emisji głosu uzależnione są efekty artykulacji, frazowania i akcentowania, a nawet wymogi kultury żywego słowa. W dobrej emisji głosu chodzi o to, aby przy minimalnym wysiłku, przy jak najmniejszym obciążeniu wiązadeł głosowych uzyskać jak najpełniejsze brzmienie i jak najlepszą nośność głosu.
Celem ćwiczeń głosowych jest:
- ustalenie średniego położenia głosu, tzn. wysokości głosu charakterystycznej dla danej osoby,
- wyrobienia miękkiego nastawienia głosu (drgania fałdów głosowych pojawiają się wcześniej niż ich zwarcie),
- umiejętność kierowania głosu na maskę, czyli na sklepienie podniebienia twardego,
- wyrabianie umiejętności modulowania siły i wysokości głosu.
ZESTAW ĆWICZEŃ GŁOSOWYCH
- Przedłużone wymawianie samogłosek (a..., o..., itd.) czy spółgłosek półotwartych nosowych (m..., n...).
- Kilkakrotne powtarzanie tej samej samogłoski (a - a - a).
- Wielokrotne powtarzanie samogłoski płynnie i rytmicznie, powoli i szybko (a..., a - a - a..., a - a - a ) z wydłużaniem lub skracaniem przerw między wymówieniami.
- Ciche i głośne wymawianie głosek.
- Łączenie wymowy samogłosek z głoskami półotwartymi nosowymi m, n - w nagłosie lub wygłosie (ma - mo - me - mu albo am - em - om - um)
- Zabawa w swobodne tzw. paplanie (pa - pa - pa, po - po - po..., ap - ap - ap, op - op - op...).