METODA PRZEKSZTAŁCEŃ ARTYKULACYJNYCH - polega na wymawianiu prawidłowej głoski, równocześnie wykonując z góry ustalone ruchy narządów artykulacyjnych, prowadzi to do uzyskania nowej, wcześniej źle realizowanej głoski
Sposoby przekształceń artykulacyjnych
- A?M. zwierając wargi podczas artykulacji [a] otrzymujemy [m]
- M?B w czasie artykulacji [m] zaciskamy skrzydełka nosa
- B?P szeptem wymawiamy [b]
- A?L w czasie artykulacji [a] delikatnie zewnętrzną stroną dłoni przesuwamy podbródek
- L?R wskazującym palcem szybko poruszamy pod czubkiem języka
- U?B w czasie wymawiania [u] lekko zwieramy i rozwieramy wargi
- U?W w czasie artykulacji [u] przyciskamy dolną wargę do górnych zębów
- W?F szeptem wymawiamy [w]
- F?S w czasie artykulacji [f] rozciągamy wargi tak, aby zęby były widoczne
- W?Z postępujemy jak wyżej tylko dźwięcznie
- I?S ułożenie warg jak przy wymawianiu [i], długo i mocno kierujemy powietrze na palec wskazujący, ułożony przed ustami w linii środkowej, nie wolno dmuchać, gdyż wtedy wargi się zaokrąglą
- S?SZ w czasie artykulacji [s] czubek języka podnosimy do dziąseł
- S?Ś w czasie długiego wymawiania [s] cofamy czubek języka jak najdalej od zębów i umieszczamy na dole jamy ustnej
- N?D kilkakrotnie powtarzamy sylabę[na] zaciskając nos
- D?T szeptane [d] przekształca się w [t]
- D?G w czasie artykulacji sylaby [do] przyciskamy palcem lub szpatułką przód języka
- T?K w czasie artykulacji sylaby [to] przyciskamy przód języka
- K?H przedłużenie artykulacji [k] spowoduje przekształcenie się w [h]
- T?C przy otwartych ustach kładziemy czubek języka na wewnętrzną stronę dolnych zębów i staramy się wytworzyć dźwięk [t], będzie on zbliżony do [c], następnie zbliżamy zęby
- C?S długo wymawiamy [c]
- S?Z uruchamiamy wiązadła głosowe
- TI?Ć w czasie wymawiania sylaby [ti] cofamy język do tyłu za pomocą sondy zakończonej kółeczkiem
- Ć?Ś przedłużona głoska [ć] przekształci się w [ś]
- SZ?Ż uruchamiamy wiązadła głosowe
- HI?Ś wymawiamy długo i szeptem [hi] nie zmieniając przy tym pozycji języka
- J?Ś jak wyżej
- Ń?DŹ w czasie wymawiania długiego i mocnego [ń] zaciskamy nos
- DŹ?Ć wymówione szeptem przekształca się w [ć], przedłużone [ć] daje [ś]
- T?T dziąsłowe ? przy szeroko otwartych ustach wymawiając [t] językiem dotykamy wałka powyżej zębów
- T dziąsłowe?CZ przyciskamy policzki w okolicy kącików ust i lekkie zaokrąglamy wargi
- CZ?SZ z przedłużonego [cz] uzyskujemy [sz]
- SZ?Ż uruchamiamy wiązadła głosowe
- Ż?R lekkie i delikatne potrącanie wędzidełka w czasie artykulacji [ż] spowoduje przekształcenie w [r] lub energiczne opuszczanie żuchwy w czasie przedłużonego [ż]
- D?D dziąsłowe tak jak przy T?T dziąsłowe
- D dziąsłowe?DŻ tak jak przy T dziąsłowe?CZ
- DŻ?Ż tak jak przy CZ?SZ
- D dziąsłowe?R tworzymy delikatnie i szybko dziąsłowe [d] przy szeroko otwartych ustach, język musi być wysoko podniesiony, a w tylnej części napięty, silny wydech w czasie wymawiania [d] dziąsłowego oraz intencja, żeby wprawić w wibracje czubek języka doprowadzi do wywołania [r]
- T?D dziąsłowe?R wymawiamy [te-de], przy czym głoskę [d] wymawiamy przy dziąsłach, a nie przy zębach, samogłoski wymawiamy cicho i krótko
- R?SZ osłabienie wibracji, wymawianie coraz ciszej głoski [r] przy jednoczesnym zaokrąglaniu warg przekształci ją w [sz]